توفان ایرما:

توفان ایرما یک توفان بسیار شدید است که در حال حاضر جزایر لیوارد، پورتوریکو و فلوریدا را تهدید می‌کند. این پدیده قوی‌ترین توفان از زمان توفان ویلما در سال ۲۰۰۵ بر اساس معیار بیشترین بادهای پایدار و نیز قوی‌ترین توفان از زمان توفان دین در سال ۲۰۰۷ بر اساس شاخص فشار است.

ایرما شدیدترین توفان ثبت‌شده اقیانوس اطلس در محدوده خارج از دریای کارائیب و خلیج مکزیک و همچنین شدیدترین توفانِ تاکنون ‌رخ‌داده در سال ۲۰۱۷ است. یرما، در کنار توفان اوکی چوبی که هشتاد سال پیش در مسیر فلوریدا جزایر کارائیب را فرا گرفت، در رده هفتمین توفان سهمگین در تاریخ آمریکا ثبت شده است.

این توفان طبقه پنج (از نظر شدت) با سرعت باد ۲۹۵ کیلومتر در ساعت موجب خسارت‌هایی در بارابودا، سن بارتلمی، سن مارتن، آنگویلا و جزایر ویرجین گردیده است و هم اکنون در ایالت فلوریدا باعث وقوع خسارات فراوانی شده است. این توفان با  عبور از مجمع الجزایر کیز، و شهر توریستی کی وست، جنوب ایالت فلوریدا را فرا گرفته است و به پیشروی خود به داخل فلوریدا ادامه می دهد. این توفان بخش بزرگی از میامی را زیر آب برده است.  به گفته مرکز هواشناسی آمریکا، مسیر ایرما، بر خلاف پیش بینی قبلی تغییر کرده است و به جای حرکت به سمت میامی در سواحل شرقی، اکنون به سمت غرب این ایالت و شهر تمپا در حرکت است.

توفان ایرما یکی از پدیده‌های جوی مخاطره آمیز است که از شمال شرقی آمریکای جنوبی و از روی اقیانوس آتلانتیک آغاز و به سمت مجمع الجزایر کارائیب حرکت کرده است.

شدت تخریب این طوفان در روزهای آتی کاهش خواهد یافت. سرعت اولیه این طوفان 65 مایل در ساعت بوده که با حرکت به سمت جنوب شرق آمریکا و ایالت فلوریدا تا حدود300 کیلومتر در ساعت افزایش یافته است. این توفان با بارش سیل آسای حدود 240 سانتیمتری یعنی بارش‌های توفانی همراه خواهد بود. پیش بینی می شود که این توفان حداقل چهار ایالت «فلوریدا»، «جورجیا»، «می‌سی‌سی‌پی» و «آلاباما» را تحت تاثیر خود قرار دهد. در منطقه فلوریدا، با گذر توفان و آرام شدن شدت باد، وقوع سیل شدید منطقه را تهدید می نماید.

لازم به ذکر است که چشمه توفان دومی با سرعت 150 کیلومتر برساعت بدنبال توفان ایرما در حال تقویت و دنبال کردن ایرماست. پیش بینی میشود که در صورت تقویت از توقان هاروی هفته گذشته خطرناکتر باشد.

باید خاطرنشان کرد که مدل‌های آب و هوایی به طور کلی نشان می‌دهد که یک "جهان گرم‌تر" منجر به افزایش شدت تندبادها و همچنین افزایش شدت چنین طوفان‌های سهمگین خواهد شد. این پیش بینی‌ها با نظریه‌های دانشمندان در مورد اینکه چگونه یک جهان گرم‌تر منجر به رطوبت بیشتری در جو، بارش بیشتر و وقوع طوفان‌های شدید می‌شود، مطابقت دارد. با این وجود اما کمی عدم اطمینان نیز وجود دارد؛ چرا که پیش بینی‌ها هنوز با داده‌های مشاهده شده در مورد طوفان‌ها سازگار نیستند.

"مایکل مان"، استاد علوم جوی در ایالت پنسیلوانیا، در مقاله ای که در گاردین در روز 28 اوت منتشر شد؛ به حداقل سه عامل ناشی از تغییرات اقلیمی اشاره کرد که طوفان‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهند: بالا آمدن سطح دریاها، آبهای گرم‌تر اقیانوس و ضعف بادهای غالب. وی توضیح می‌دهد که بالا آمدن سطح دریا موجب افزایش شدت طوفان شده و بر همین اساس جریان‌های طوفانی شدیدتر منجر به بروز سیلاب‌های ساحلی بیشتر می‌شود.

از سوی دیگر، آب‌های گرم‌تر منجر به افزایش رطوبت در اتمسفر می‌شوند که آن نیز منجر به ایجاد پتانسیل برای بارندگی‌ها و سیلاب‌های بیشتر می‌شود. ترکیب سیلاب‌های ساحلی و باران‌های سنگین مسئول سیل‌های ویران کننده‌ای است که آمریکا تجربه می‌کند. وی افزود: اگرچه تاثیر عامل سوم کمتر از دو عامل دیگر است، اما طوفان در نزدیکی ساحل به علت بادهای ضعیف غالب که نتوانستند طوفان را به دریا هدایت کنند، به وجود می‌آید. علت ضعف بادهای غالب، سیستم پرفشار و در حال گسترش در اکثر نقاط آمریکا است که یکی از عوامل دست مشارکت انسان در تغییر اقلیم برشمرده می‌شود. دانشمندان می‌گویند طوفان‌های بعدی در این منطقه به دلیل همین تغییرات آب و هوایی مذکور، سهمگین‌تر خواهند بود.